KOKIETNIK :-)

Mój syn wyraźnie wyczuł, że mam do niego NAJPROŚCIEJ RZECZ UJMUJĄC OOOOOGROMNĄ SŁABOŚĆ. I bardzo sprawnie okręca mnie sobie dookoła małego, opalonego, tłuściutkiego paluszka. "Rozpuścisz go jak dziadowski bicz" - zaraz usłyszę. Ale nie. Nie o rozpuszczanie tutaj chodzi, tylko o kokietowanie. Pisklak ma trzy i pół miesiąca i już ćwiczy kokietowanie. Na mnie ćwiczy:-)

Wczoraj po cuuudownej wieczornej kupie, siedliśmy w końcu w naszym bujanym fotelu. Dzidziuś do cyca przytulony, pod pachą (jego, nie moją) pielucha, nynek na miejscu, w pyszczku. I zaczynamy usypianie. Szy szy szy szy szy szy szy. . .Szy szy szy szy... A bobas się kręci i wierci i stęka i rozgląda się i uśmiecha i zagaduje... Czyli klasyczny zestaw anty - spaniowy poszedł w ruch. Mamuśka - pełna powaga, udaje że nie widzi i dalej swoje szy szy szy szy szy. A mały nieugięty i guga i się uśmiecha i oczy wielkie robi rozbrajające. No to mamuśka mu pieluszkę na buzię - ciach! Wypróbowany sposób na pobudzenie przedspaniowe.

Nagle cisza. Pisklak przestaje się wiercić. Jesteśmy w domu! - pojawiło się w myślach mamuśki.
Aż tu mała rączka nieporadnie, powoli wędruje na pieluchę. Delikatnie ją przesuwa, a spod pieluchy wyłaniają się duże, brązowe w pełni otwarte oczy z długimi, wywiniętymi rzęsami, które ciekawsko z wyraźnym uśmiechem spoglądają na mamuśkę.
Wygrała pchła mała :-)  Nie wytrzymałam i powaga moja prysła jak bańka mydlana. Rozbroił mnie mój synuś totalnie i to pewnie nie pierwszy raz, he he . . .

Przypominam o akcji w ramach Samopomocy Babskiej :-)

Kliknij TU, żeby przejść do akcji:-)