Dwa lata.

Pamiętam ten dzień jak dziś.
 Pamiętam to biurko w sypialni.
Ogromną piłkę na której siedziałam, żeby nie gnieść dzidziusia w brzuszku. Pamiętam pierwszy wpis, kiedy na kuchence pyrkał obiad.
"Zawsze chciałam zostać pisarką" to były pierwsze słowa na tym blogu. Zaczęłam pisać go z nudów. Bo spodobał mi się pomysł na twórcze "spędzanie ciąży" wspomniany w jednym z "mamowych" czasopism.
Będąc w ciąży pisałam namiętnie i intensywnie. Potem, gdy narodził się Nacio nie było już tak łatwo. Przyznam się Wam, że na samym początku, nie mogłam zaakceptować, że ta moja mała, wyjąca kluska uniemożliwia mi swobodne pisanie. Zła byłam. No bo jak to tak. Żeby półmetrowy człowiek dyktował mi co mam robić, a czego nie. No, a człowiek był bezlitosny... Nie raz budził się znienacka, w połowie wpisu, choć mijała dopiero dwudziesta minuta jego drzemki. Ughhhhhhh!
Z czasem wszystko nieco się uregulowało ;-)

I tak dzisiaj mijają już dwa lata, jak zaczęłam pisać. Dwa odkąd uruchomiłam moje tajemne przejście do drugiego, cudownego świata. Świata, gdzie w końcu mogę się wygadać do syta. Świata, gdzie ktoś, i to nie jeden jak się okazuje, ma ochotę mnie wysłuchać. Gdzie mogę uwolnić siebie z refleksji w głowie ukrytych. Gdzie znajduję zrozumienie, pocieszenie, motywację... Gdzie znalazłam wiele pokrewnych dusz...

Praktycznie codziennie wieczorem siadam w moim ukochanym fotelu i otwieram "swój świat" . Nie zawsze piszę, czasem tylko czytam, co u Was, czasem wchodzę w dyskusje, czasem tylko oglądam Wasze dzieła. Ale zawsze to jest mój czas, mój reset, moja chwila przyjemności.

Kiedyś namiętnie paliłam. Dobry, elegancki papieros na świeżym powietrzu, w miłym towarzystwie. Przerwa od wszystkiego. Cały świat przystawał na chwilę. Mmmmmm. Moja mała przyjemność...
Teraz mam moją wielką przyjemność za każdym razem, gdy loguję się na blogerze...
I jeszcze do czegoś Wam się przyznam. Niezmiennie od dwóch lat, zupełnie tak samo, jak po napisaniu pierwszego wpisu, po każdym zamieszczeniu posta, z tą samą niecierpliwością, zupełnie jak małe dziecko czekam na każdy Wasz komentarz . Że już nie wspomnę, jaką mam radochę, gdy je odczytuję;-)

A w ramach urodzinowego poczęstunku serdecznie zapraszam Was na słodkości, które potrwają do 23 grudnia.
Zasady proste:
1. Zamieść tutaj komentarz ze zgłoszeniem do zabawy
2. Umieść na swoim blogu w osobnym poście lub bocznym pasku poniższy obrazek.
3. Czekaj cierpliwie na losowanie ;-P

Nagrodą będzie niespodzianka, która "wyjdzie spod mojej ręki" specjalnie na tę okazję ;-P
Powiem jeszcze, że za tydzień ruszam na kolejne warsztaty, więc może warto kupić tego kota w worku ;-)