Eliksir pomysłowości dla małych rozrabiaków

Jeśli weszłaś tutaj, bo zainteresował Cię tytuł, to MAM CIĘ! ;-)
Mam, czyli złapałam Twoją czytelniczą uwagę, z czego jestem bardzo dumna, ponieważ temat tak strasznie powalający wcale nie będzie;-) Bo o mięcie dzisiaj będzie;-)

I gdybym posta tego zatytułowała - napar z mięty dla malucha, to połowa, nawet by nie zajrzała...
A szkoda by było, bo pomysł mnie osobiście zachwycił. I Syna zachwycił też, co sprawiło, że mamy na balkonie nie jeden, nie dwa, a trzy krzaczki miętowe, w tym jeden wykopany wprost z ogródka teściowej...  Olbrzymi! Dodam, że teściowa podarowała go dobrowolnie, na poczet zdrowia wnuka ukochanego, gdy pierwsze dwa krzaczki przestały dawać radę ;-)

Wcześniej już wspominałam, że Nacio ku zmartwieniu memu wody nie toleruje. Do tej pory rozcieńczałam mu z wodą "słoiczki owocowe", których w postaci papkowej nie znosi. Takim sposobem udawało mi się przemycać do brzuszka dziecięcego cenne witaminy.
Gdy jednak upały nastały, stwierdziłam że takie gęste napoje nie gaszą wystarczająco pragnienia. Zaczęłam gotować kompoty. Fajne są, to fakt. I bobas je lubi. Tylko to gotowanie uciążliwe nieco w dni upalne.

Pomysł na miętowy napój orzeźwiający z cytryną od mamy mojej zmałpowałam. Synowi dnia pewnego zaserwowałam i tak się zaczęło nasze miętowe uwielbienie.

A przyrządza się go tak:

Kilka świeżych liści mięty zalewam wrzącą wodą (1,5l). Dodaję 3 łyżeczki cukru. Tak - cukru, w tak śladowej ilości, nie uważam tego za przestępstwo, a bez niego kwasior wyjdzie. Zostawiam do ostygnięcia.  
Wówczas dodaję ciut świeżego soku z cytryny.
Tyle! Pyszna prościzna, a pragnienie gasi, jak nic innego. Polecam!