Pieprzony stan błogosławiony.

Oburzył Cię tytuł?
Nieładne określenie, prawda?
Nie pasuje.

A łzy na policzkach brzemiennej kobiety?
A zapatrzenie w nieokreśloną dal?
A poczucie krzywdy?
Odrzucenia?
Osamotnienia?
Pasują do kobiety  w stanie błogosławionym?
Pasują do wielkiego, napiętego brzucha i dłoni głaszczącej go w geście ukochania?
Do nienaturalnie wygiętego w literę S kręgosłupa?
Do opuchniętych nóg?
Do sińców pod oczami?

Zanim zaszłam w ciążę wierzyłam w mit stanu błogosławionego bezwzględnie.
Wierzyłam, że kobieta, która w swoim wnętrzu tworzy najprawdziwszy cud - cud życia, jest zjawiskiem absolutnie najwspanialszym na świecie. Zjawiskiem zasługującym na specjalne traktowanie, zasługującym na najwyższy wymiar szacunku.
Nawet jako zupełnie młodziutka dziewczyna wiedziałam, że jest to rola niełatwa. Wiedziałam, że kobieta będąca przy nadziei jest niewinna, emanuję niewiarygodną aurą ciepła, jest bezbronna. Jak więc można ją skrzywdzić?

Do dzisiaj z resztą tak właśnie uważam i nigdy, przenigdy nie odważyłabym się sprawić takiej kobiecie najmniejszej nawet przykrości.
Niestety rzeczywistość szybko zweryfikowała moje poglądy i wkrótce strzeliła mi po ryju.
Dotarło do mnie, że nie wszyscy uważają tak, jak ja.

Obserwuję to, co dzieje się dookoła, słucham zwierzeń koleżanek i włos mi się na głowie jeży.
Okazuje się bowiem, że ludzie to ŚWINIE.
Nie mają problemu, aby na kobietę brzemienną krzyczeć, stosować wobec niej przemoc psychiczną, a nawet fizyczną.
Mężowie nie mają problemu, aby swoją żonę zdradzać, akurat, gdy nosi pod sercem ich dzieci.
Bo im się chce. Bo mają potrzeby.
Ich kochanki nie mają problemu, aby ujeżdżać facetów, którzy w domu zostawiają niczego nieświadome, ciężarne żony.
Koleżanki nie mają problemu, aby dogryzać w temacie wyglądu i prawić niewybredne uwagi.
Obcy ludzie nie mają problemu, aby ciężarna stała w dziewiątym miesiącu ciąży w kilometrowej kolejce.
Anonimy nie mają problemu, aby zostawiać Takiej żmijowate komentarze na blogu.
A położne w szpitalach... Na nie to ja już lepiej spuszczę zasłonę milczenia...

Kobiety w stanie błogosławionym są źle traktowane przez mężczyzn. Ktoś powie - bo oni nie rozumieją, co czuje taka kobieta.
Ale w tym samym stopniu są źle traktowane przez kobiety.
A jak się okazuje - najczęściej takie, które wydały już na świat własne dzieci. Zupełnie jakby chciały się odegrać - mnie nikt nie szanował i nie rozczulał się nade mną, to i ja nie będę, a masz za swoje!

A ja będę.
Według mnie stan ciąży to stan błogosławiony w pełnym tego słowa znaczeniu.
W kobiecie w tym stanie dzieje się największy z możliwych cudów. Dzieje się wydarzenie absolutnie metafizyczne. Wydarzenie, które odziera tę kobietę z możliwości bycia niezależną. Ja sama czuję to bardzo intensywnie.
Dlatego nie wyobrażam sobie wyrządzić kobiecie przy nadziei najmniejszej krzywdy.
To jak traktujesz kobietę z brzuchem, świadczy o Tobie. O Twojej wrażliwości, umiejętności współczucia, o dobrym wychowaniu.
Świadczy o tym, jakim jesteś człowiekiem.
Tylko zwróć uwagę na jedno - Twoja mama również kiedyś była w stanie błogosławionym.

Jakiś czas temu zaparkowałam auto. Podeszłam do parkomatu, aby kupić bilet. Obok stał żul. Poprosił o parę groszy. Z biletu została mi jedynie garść miedziaków. Dałam. Żul bardzo się ucieszył. Szczerze podziękował. Pogadaliśmy chwilę. Jego żona zmarła. Została mu tylko matka. Wywnioskowałam, że bardzo ją kocha. Pożegnałam się i zaczęłam oddalać. Żul zaczął mi się przyglądać i nagle jakby na oczy przejrzał.
- A ja przepraszam miłą panią, ale czy pani aby nie ten, nie spodziewa się dziecka? - zawołał.
- No tak, spodziewam się  - rzuciłam z daleka.
I w tym momencie żul energicznie ruszył w moim kierunku z wyciągniętą przed siebie garścią monet.
- Ojej, to ja w żadnym wypadku nie mogę! Jak mógłbym brać pieniądze od ciężarnej? Niech pani zaczeka!
Powiedziałam, że nie ma sprawy. Że ma zatrzymać pieniążki. I w ogóle nie ma tematu.
Wzruszył mnie bardzo.