Imbirowe cudo.

Każdy ma jakieś swoje lęki.
Jedni boją się latać samolotem.
Inni jeździć windą.
Ja boję się śmierci, utraty bliskich, starości.
Bardzo.
Jednak najbardziej paraliżuje mnie strach o zdrowie mojego synka.
Kiedy planowałam jego pójście do przedszkola najbardziej bałam się nie jego płaczu przy rozstaniu, tylko ciągłego chorowania.
W rozmowie z koleżanką usłyszałam  wtedy, że przecież chorowanie to nic takiego. W końcu każdy glut mija.
To prawda.
Przecież to wiem.
Ale wcale mnie to nie uspokaja.
Synowy kaszel przeraża mnie.
PRZE-RA-ŻA!
A gorączka paraliżuje.

Nacio chodzi do przedszkola trzeci miesiąc.
Aktualnie mamy za sobą bardzo złożoną czterotygodniową infekcję, której przebieg był sinusoidalny.
Infekcja była obustronna.
Bakteria, wirus, tudzież inny przedszkolny mutant u syna zagnieździł się w zatokach.
U matki w gardle.
Miała któraś z Was, drogie koleżanki, kiedykolwiek przez trzy tygodnie żwir w gardle? Żwir oporny na WSZELKIE, możliwe madykamenty do ssania?
Mam traumę.
Moje gadulstwo zostało poważnie utemperowane, a ja cierpiałam podwójnie. Sama nie wiem, co było gorsze - ból gardła, czy niemożność mówienia.

Jestem zmęczona.
Zmęczona ciągłym, przewlekłym lękiem.
Zaliczyliśmy gorączkę, nieprzespane noce, trzy wizyty u lekarza, duszący syna kaszel paraliżujący matkę, katar we wszystkich kolorach tęczy.
Były takie wieczory, kiedy siedziałam SZTYWNA ze strachu, nasłuchując dźwięków z dziecięcego pokoju, nerwowo zagryzając paznokcie przy każdym kolejnym kaszlnięciu.

A to była tylko przedszkolna infekcja...
Co prawda infekcja silna, na którą nie działały zwykle podawane, niezawodne, homeopatyczne medykamenty. Infekcja o dziwnym przebiegu, ciągnąca się jak glut z nosa.
Ale ciągle tylko infekcja.
Nawet nie mam odwagi wyobrazić sobie, co czują matki dzieci chorych poważnie...

Oporność choróbska zmotywowała mnie do poszukiwań skutecznego sposobu na pozbycie się tego dziadostwa.
Antybiotyków i tym podobnej chemii unikam jak ognia, nauczona przypadkami koleżanek, które razem ze swoimi dziećmi wpadły w ich pułapkę
Kiedyś znajoma opowiadała mi, że leczy synka sokiem z imbiru i ziołami.
Prowadzona dziwną intuicją odnalazłam przepis na syrop z imbiru, który zamieszczę poniżej.
Wewnętrzny głos podpowiedział, aby dolewać go do naparu z majeranku i tymianku. Do takiej herbatki dodawałam także cytrynę i miód.
Tym poiłam syna.Cały dzień.
Nazajutrz zauważyłam pierwszą poprawę.
Sama również rozsmakowałam się w imbirowym cudzie.
Dzisiaj, po czterech dniach, w końcu widać koniec tej naszej mordęgi.
Nie chwalę jednak dnia przed zachodem słońca, bo Pani doktor przepowiedziała nam cały rok podobnych przyjemności.


Syrop z imbiru - przepis i działanie 

Syrop z imbiru to naturalny i bardzo skuteczny sposób na wzmocnienie odporności.

Jesienią i zimą przeziębienia i choroby imają się nas znacznie łatwiej niż podczas ciepłych pór roku. Dlatego wraz z końcem lata warto pomyśleć o wzmocnieniu odporności. Dobrym sposobem są domowe kuracje czerpiące swoją siłę z natury.

Syrop z imbiru - działanie:
Syrop z imbiru posiada właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Jest polecany przy kaszlu, zatruciach pokarmowych, niestrawności i przeziębieniach. Ma działanie rozgrzewające i napotne. Wzmaga krążenie krwi przez co zaleca się go osobom z tendencją do zimnych kończyn.

Przepis na syrop z imbiu
Składniki:

- 35 dkg imbiru
- 3 cytryny
- 5 łyżek miodu

Sposób przygotowania: 
Imbir obieramy i ścieramy na tarce a następnie zalewamy go litrem gorącej wody i czekamy aż woda ostygnie. Teraz dodajemy sok z cytryn oraz miód. Całość dokładnie mieszamy, przecedzamy do butelki i gotowe.

źródło: http://www.ofeminin.pl/dolegliwosci-choroby/syrop-z-imbiru-d54926.html

Dodam tylko, że doszkolona przez moją znajomą, dowiedziałam się, że imbir należy wprowadzać stopniowo po kilka kropel, a maliny wyziębiają, więc dobrze je stosować jedynie, gdy chorobie towarzyszy gorączka.

A Wy? Jakie macie sprawdzone sposoby na leczenie przeziębień u swoich dzieci?