Matka rozbrojona

Ja cie sunę! Ależ ten Synu mój postępy czyni mistrzowskie! Nie to żebym się chwalić chciała, ale odnotować muszę i udokumentować, że Szuszuniu mój tańczy już  na siedząco, stojąco i leżąco nawet, byle dźwięk w uszunia swe wychwytując.

Giba tak dupcią w przód i w tył, trzymając się tego, co pod łapcią akurat. Rama kojca, półka przewijaka, szuflada komody (z którą łączy się matczyna schiza odciętych paluszków)  tudzież inny trzymak i tany tany się zaczyna.

Ostatnio Nacio będąc pod babci opieką i cioci swej  trzynastoletniej, tak tańcował gibająco w przód i tył, że w tył to siadał już prawie ;-D Widziałam to na oczy prawie własne, gdyż  Syn mój w swych wyczynach utrwalony na filmiku został ;-)

Do tego śmiem twierdzić, że muzycznie Chłopczyna nie jest wybredny wcale, byleby dźwięki regularne były i melodyczne w miarę i już dupciuńka się buja.
I tak to Nacio tańcowanie swe uprawiać zaczyna od poranku samego, najpierw przy Vivy dźwiękach.
Potem wystarczy już nawet pioseneczka w reklamie (Lidla - na przykład, ehhhh), melodyjka z pchaczka gawędziarza, telefonu mamy, a nawet typu  made in china - "doprowadź rodziców do szału" - do chodzika dołączonej w ramach bajeru.

Dodam na koniec, że dzisiaj hitem sezonu okazała się mini  ( podkreślam mini ;-)) melodyjka z Bolka i Lolka, na dobranoc, typu oldskulowego ;-)

No i fajnie, no i dumnam wielce, że moje,  z synem w fazie kluski jeszcze, regularne gibania przy muzyki dźwiękach, dały coś i skutki kiełkujące już poznać mogę ;-D Cuuuuuuudnie!

Rozwiązanie zagadki ;-D